Ангельская пісьменніца Дюморье Дафна: біяграфія, творчасць і цікавыя факты

Дюморье Дафна (1907-1989) на сённяшні дзень, несумненна, з'яўляецца класікам жанру трылер. Яе творы пры ўсёй іх рамантычнасці і незвычайнасці належаць да паўнавартаснай літаратуры. Ніякія скідкі на «жанрава» яе раманаў і расказах не патрэбныя. Яе кнігі ( «Мая стрыечная сястра Рейчел», «Козел адпушчэння», «Дом на беразе», «Сінія лінзы», «Птушкі. Апавяданні» і многія іншыя) поўныя драматызму, напружання, вастрыні ... Фінал жа амаль заўсёды падносіць зусім нечаканую развязку. Ёсць у яе творах нейкая недаказанасць, тое, што надае чытання непаўторнае послевкусіе.

сям'я

Род Дзю Морье вядомы з канца XVIII стагоддзя. У сям'і творчых людзей Джэральда дзю Морье і Мюрыэл Бамонд нарадзіліся тры дачкі.

Дюморье Дафна з'явілася на свет 13 мая 1907 г. пад знакам Венеры. Дзядуля маляваў карыкатуры для часопіса «Панч», а потым, калі пагоршыўся зрок, напісаў вядомы раман «Трильби». Акрамя дзяцей Джэральда ў яго было яшчэ пяць унукаў, характары якіх паслужылі адпраўным момантам для стварэння вобразаў у рамане «Піцер Пен».

Дзяцінства і юнацтва

Дзеці Джэральда дзю Морье атрымалі хатнюю адукацыю. У дзяцінстве Дафна шмат чытала, а ў 18 гадоў выйшаў першы зборнік яе апавяданняў, які называўся «Спрагненыя». Тады ж яна з'ехала для працягу адукацыі ў Францыю, пад Парыж. У гэты час яна абдумвала пытанні фінансавай незалежнасці і сур'ёзна занялася літаратурай. У 24 гады выйшаў яе першы раман «Дух любові», які прынёс поспех і жаданую самастойнасць.

замужжа

На гэты раман звярнуў увагу малады маёр Браўнінг. Ён пазнаёміўся з чароўным аўтарам, і маладыя людзі стварылі сям'ю ў 1932 годзе. За доблесць ў вайне з нацызмам маёр атрымае званне генерал-лейтэнанта і будзе прысвечаны ў рыцары. Замужжа і нараджэнне дзяцей не адцягвала пісьменніцу ад творчасці. У 1936 годзе ў Дзю Морье выходзіць новы раман, навеяны духам творы Стывенсана, «Карчма Ямайка», толькі носіць ён містычны і страшны характар.

Раман, які шматкроць экранізавалі

У маладой 31-гадовай жанчыны ўжо ёсць тры дачкі. Да таго ж заключаны дагавор з выдаўцом, якому паказаны план новага рамана. Ёсць цалкам вызначаныя тэрміны, і атрыманы аванс. Фабула гатовая, але чарнавік аўтара не задавальняе. Яго адкідвае Дафна Дюморье. «Рэбека» (а мы гаворым менавіта пра гэта рамане) будзе напісана са зрывам тэрмінаў, але за рэкордна кароткі час. Пакінуўшы на час дзяцей, усяго за чатыры месяцы пасля наведвання з мужам Александрыі, на адным дыханні яна рыхтуе новую рукапіс да друку. Выдавец прадракае рамане шматгадовая прызнанне. Сама Дафна лічыла, што ён занадта бязрадасны, ахутаны цемрай, наводзіць вельмі змрочныя думкі і прадчування, і таму поспеху не чакала. Аднак час паказаў, што памылілася Дафна Дюморье. «Рэбека» апынулася спачатку ў пераліку сотні лепшых дэтэктываў стагоддзя. У 2000 годзе раман наогул быў названы лепшым творам XX стагоддзя.

знакаміты раман

Кніга адразу апускае чытача ў атмасферу страху, адзіноты і душэўнай пакуты. Гаворка ў рамане вядзецца ад першай асобы, і імя гераіні ніколі не згадваецца. Мы назавем яе місіс Уінтэр. Маладая сарамлівая дзяўчына была кампаньёнкай заможнай місіс Ван Хопер. Гэтая грузная дама, пляткарка і не вельмі разумная жанчына, была куды старэйшая. На Блакітным беразе на нашу гераіню звярнуў увагу Максіміліян дэ Уінтэр, а місіс Ван Хопер не замарудзіла паведаміць сваёй кампаньёнка, што год таму ў яго памерла жонка Рэбека.

Калі місіс Ван Хопер захварэла, то два галоўных героя праводзілі шмат часу ўдваіх. Ніколі за дзяўчынай ніхто не даглядаў, і на яе душы ад першай закаханасці было лёгка і радасна. Місіс Ван Хопер ачуняла і вырашыла з'ехаць у Амерыку. У роспачы юная істота кінулася развітацца да Максіміліяна, а ён зрабіў глупенькой дзяўчыне прапанову стаць яго жонкай. Місіс Ван Хопер нагаварыла кампаньёнку атрутных слоў і была вымушаная яе адпусціць.

У маёнтку Мэндерли

Перад уездам місіс Уінтэр ахапіла паніка. Нават кветкі ёй здаваліся пачварамі. Ахмістрыня сабрала ўсіх слуг, каб яны паглядзелі на новую гаспадыню. Місіс Дэнвер адразу абліла холадам і пагардай юную гаспадыню Мэндерли. Яна ўсімі спосабамі выказвала, размаўляючы з дрэнна прыхаванай злосцю, што Рэбека, якую выгадавала яе няня Дэнвер, істота вышэйшага парадку, маладзенькая дэ Уінтэр - нікчэмнасць.

Увесь час за яе спіной стаяла нябачная цень Рэбекі, асвятляла ўсе сваёй незямной прыгажосцю і розумам вышэйшага парадку. Было ад чаго сысці з розуму, тым больш што Дэнвер старалася падштурхнуць маладую жонку Максіміліяна да самагубства. У маёнтку адразу прыехала сястра Максіміліяна, Беатрыс, разам з мужам Джайлс. Яны некалькі разрадзілі абстаноўку, але ненадоўга. Абстаноўка для місіс дэ Уінтэр становіцца ўсё больш напружанай. Гэты стан ўсяляк падтрымлівае ненаідзячая ўсіх і ўся Дэнвер. Дэ Уінтэр лічыць, што яе муж па-ранейшаму любіць сваю загінулую жонку, незвычайную прыгажуню і разумніцу.

касцюмаваны баль

Раман Дафны Дюморье імкліва набліжаецца да развязкі. Як пры Рэбека, гаспадары павінны былі даць штогадовы баль. Місіс дэ Уінтэр вынікала замовіць сабе вячэрні сукенку. Яна гэта зрабіла, выслухаўшы савет падступнай Дэнвер. Муж аслупянеў і быў не на жарт разгневаны, калі ўбачыў жонку ў вячэрнім сукенка. Запатрабаваў, каб яна хутка пераапранулася, пакуль яе ніхто не бачыў. А Дэнвер мела пры гэтым твар зласлівага дэмана, ўрачыстая і адштурхвае. Гэта была копія леташняга сукенкі Рэбекі. Сястра Максіма, Беатрыс, як магла, суцяшала якая ўпала духам, якая патрапіла ў бяду дэ Уінтэр. А Дэнвер нават радавалася.

развязка

Толькі ў самым фінале адкрываецца, якое сапраўднае подлая і гадкае твар мела Рэбека. Раман Дафны Дюморье трымае чытача ў напрузе з першай і да апошняй фразы. Рэбека была настолькі агідная мужу, што ён не вытрымаў і забіў яе. У Рэбекі быў палюбоўнік, яе стрыечны брат, які не меў ні гроша ў кішэні, і яна яго ўтрымоўвала.

Калі сьледзтва скончылася на карысць Максіма, то, вяртаючыся ў Мэндерли з горада, яны ўбачылі, як палае іх маёнтак.

Першыя пераклады ранніх апавяданняў

Сёння расійскаму чытачу даступныя невядомыя яму раней творы, якія стварыла ў першыя гады творчасці Дафна Дюморье: «Рандэву і іншыя апавяданні». Новы зборнік паднясе нямала сюрпрызаў аматарам творчасці пісьменніцы. Гэтыя навелы напісаныя ў 20-30-х і 40-50-х гадах. 14 апавяданняў выклічуць здзіўленне багатым жанравай і сюжэтным разнастайнасцю. Тут выявіцца любоў аўтара да гатычнай антуражу, тэатральнасці ў духу Чэхава, казак і прыпавесцяў, да сатыры, а таксама страшнай і напружанай інтрызе. 12 апавяданняў ўпершыню перакладзеныя на рускую мову. Жадаем чытачу прыемна правесці час, пагрузіўшыся ў свет Дафны дзю Морье.

Цікавыя факты з жыцця аўтара

• Бацька марыў мець сына, а нарадзілася чарговая дзяўчынка. Таму Дафна ў маладыя гады стварыла сабе «другое я», мужчынскае. Нават частку сваіх раманаў яна пісала ад імя мужчын.
• Дом у горадзе Фоуи, дзе яна жыла, апісаны ў рамане «Рэбека» як Мэндерли. Цяпер ён належыць сям'і яе сына Крысціяна.
• Дом у Килмарте апісаны ў рамане "Дом на беразе» і стаў славутасцю Карнуола.
• Перакананая рэалісткі, у 1969 годзе яна была ўзнагароджана ордэнам Брытанскай імперыі і праведзена ў ранг дамы-камандора.
• Публічным чалавекам яна не была і даваць інтэрв'ю не любіла.
• Вельмі шмат хадзіла плётак аб лесбійскіх характары пісьменніцы, што цалкам адпрэчваюць і блізкія сваякі, і аўтар біяграфічнай кнігі Маргарэт Фостэр.
• Канадская кампанія Imperial Tobacco Canada Limited выпускае цыгарэты маркі Du Marier. Гэта вытворчасць пачалося ў 1929 годзе з дазволу бацькі Дафны, каб пакрыць яго дадатковыя падаткі.

замест пасляслоўя

Дюморье Дафна імкнецца не навязваць выразных і ясных ацэнак. Яна не ўпадае ў уласцівыя дрэнны, бульварнай літаратуры «маралітэ», а, наадварот, выклікае жаданне да актыўнага суперажывання, спагады які да галоўных герояў і сітуацыі, апісанай у творы. Дафна Дюморье кнігі піша так, што заўсёды можна адчуць тое, што называецца няўлоўнымі адценнямі чалавечай душы. Тонкія, здавалася б, нязначныя дэталі выключна важныя для стварэння ў чытача вобразаў галоўных і другарадных герояў твораў пісьменніцы. Наогул, як кожны добры, вялікі літаратар, Дюморье Дафна не стварае нязначных герояў, усе яны маюць значэнне ў узорных палатне яе апавяданняў.