"Вадой ня разальеш": значэнне фразеалагізма і прыклады

Пра моцныя сяброўскія сувязі кажуць: «Вадой ня разальеш». Што гэта значыць, а таксама, адкуль пайшла традыцыя, мы і будзем сёння разбіраць.

паходжанне фразеалагізма

Даўным-даўно, калі не існавала кабельнага і спадарожнікавага тэлебачання і, страшна падумаць, інтэрнэту, у людзей было не так шмат забавак. Таму маладыя мужчыны на Русі не ведалі, чым сябе заняць, акрамя боек (зразумела, у вольны ад працы час). Не трэба думаць, што яны цэлымі днямі толькі і рабілі, што махалі кулакамі.

І, вядома, не заўсёды маладыя людзі маглі ўтрымаць сябе ў рамках. Іх даводзілася разбараняць. Нястрымных задзір абдавала халоднай вадой. І вось калі дружба прайшла такое выпрабаванне, то яна лічылася зробленай на стагоддзі. У прамым сэнсе слова - сяброў вадой не разальеш.

сучаснае значэнне

Зараз ужо крыніца выразы забыты. Яго ведаюць нямногія, але само паняцце ў мове жыве і жыве. Так кажуць пра тых людзей, якія неразлучныя. Калі ў чалавека ёсць таварыш, знаёмы яму з дзяцінства, то, напэўна, можна сказаць пра іх: сябры «вадой не разальеш». З кожным пражытым годам становіцца ўсё цяжэй захоўваць адносіны з людзьмі, рака жыцця іх размывае: паўсядзённыя клопаты, справы, і вось прыяцеляў блізкіх і не вельмі ўжо выносіць паток часу.

«Уцёкі з Шоушенка» і фразеалагізм

Культавы амерыканскі фільм звязаны з тэмай размовы дзякуючы нашым перакладчыкам. Тыя людзі, якія глядзелі фільм, добра памятаюць: калі стала вядома, што Эндзі Дюфрейн уцёк з турмы, дырэктар бушаваў, быў у лютасці. Першым, каго ён запрасіў у пустую ўжо да таго моманту камеру, быў Рэд - паплечнік і сябар Эндзі. У адным з варыянтаў перакладу на рускую начальнік турмы пытае ў зняволенага: «Я вас бачыў раз-пораз разам, вас прям вадой не разальеш, ён што-небудзь казаў?».

Але Эндзi не сказаў пра свае планы нават бліжэйшага аднаму - хацеў абараніць яго. Былы кіраўнік банкам не хацеў падстаўляць пад удар таго, каго цаніў больш за ўсё.

мараль фразеалагізма

Урок, які можна атрымаць з простага, добра вядомага з дзяцінства выразы (часам яго пісалі нават у буквары), заключаецца ў тым, што дружба павінна прайсці выпрабаванні, так яна становіцца сапраўднай.

Калі, напрыклад, два чалавекі праводзяць разам час, балбочуць пра тое, пра гэта, але трымаюцца адсунутае адзін ад аднаго, іншымі словамі, існуюць нейкія абумоўленыя (ці разумеем) рамкі, то іх адносіны - не зусім дружба, а хутчэй узаемавыгаднае супрацоўніцтва . Мэта такога прадпрыемства - гэта "забойства" часу. У сучаснага чалавека вольнага часу столькі, што ён не ведае, як з ім разабрацца: выдаткаваць Ці яго на пустыя размовы ні пра што ці праседзець гадзіны ў сацыяльнай сетцы, бессэнсоўна гартаючы стужку навін.

Іншая справа людзі, якія прайшлі разам агонь, ваду і медныя трубы. І таварыш ніколі не падводзіў. У жыцці здараецца ўсякае. Часам дзеля аднаго прыходзіцца не спаць ці ўставаць рана раніцай, каб з усёй магчымай спрытнасці ляцець да яго на падмогу. Трэба часам ахвяраваць шмат чым дзеля чалавека. Дружба - кругласутачнае паняцце.

Якасць чалавека правярае не толькі бяда, як абвяшчае вядомы фразеалагізм, але і радасць. Калі чалавек размешчаны да свайго субрату сапраўды з усёй магчымай цеплынёй, то ён будзе разам з ім не толькі сумаваць, але і весяліцца. Жаласлівасць сыходзіць з людскіх адносін, і цяпер, на жаль, нават не трэба абліваць кагосьці ледзяной вадой, каб праверыць узровень прыхільнасці, дастаткова закрануць асабістыя інтарэсы.

Аднак не будзем сумаваць, жыццё занадта кароткае. Пакуль ёсць людзі, пакуль чалавецтва жыва, яму нельга адмаўляць у шчырых пачуццях. У свеце шмат дрэннага, злога, цынічнага, але неабходна разумець: ёсць не толькі гэта, але яшчэ і светлае, добрае і вечнае, і выраз «не разлі вада» (фразеалагізм) нагадвае нам пра гэта.