Мастацтва і забавыЛітаратура

Кнігі пра вайну: спіс, кароткі змест

Нямала напісана выдатных, цікавых, патрыятычных, не пакідаючых абыякавымі кніг пра вайну. Самымі папулярнымі былі і застаюцца тыя, аўтары якіх самі перажылі жахі гэтай падзеі. Сярод іх вылучаюцца асабліва Барыс Васільеў, Васіль Быкаў і Канстанцін Сіманаў. У дадзеным артыкуле пералічаныя лепшыя кнігі пра вайну 1941-1945 гадоў.

Спіс лепшых кніг пра вайну

У творах на ваенную тэматыку апісаны вялікія бітвы, дадзены гістарычныя факты, раскрытыя ўсе нягоды таго часу, расказана пра гераізм абаронцаў Радзімы. Асабліва школьнікам іх карысна прачытаць.

Спіс кніг пра вайну, якія ўваходзяць у лік лепшых:

  • «А зоры тут ціхія» - Б.Васільеў.
  • «Зорка» - Э.Казакевич.
  • «Яны змагаліся за Радзіму» - М.Шолохов.
  • «Жыві і памятай» - В.Распутин.
  • «Семнаццаць імгненняў вясны» - Ю.Семёнов.
  • «У вайны не жаночы твар» - С.Алексеевич.
  • «Маладая гвардыя» - А.Фадеев.
  • «Заўтра была вайна» - Б.Васільеў.
  • «Батальёны просяць агню» - Ю.Бондарев.
  • «Васіль Цёркін» - А.Твардовский.
  • «Сын палка» - В.Катаев.
  • «Брэсцкая крэпасць» - С.Смирнов.
  • «У спісах не значыўся» - Б.Васільеў.
  • «Штрафбат» - Э.Володарский.
  • «Гарачы снег» - Ю.Бондарев.
  • «Афіцэры» - Б.Васільеў.
  • «Аповесць пра сапраўднага чалавека» - Б.Полевой.
  • «Знак бяды» - В.Быкаў.

І іншыя. Далей прадстаўлена кароткае ўтрыманне некалькіх кніг.

«А зоры тут ціхія»

Ёсць такія кнігі пра вайну, якія распавядаюць пра подзвігі нашых жанчын. Самая знакамітая з іх - «А зоры тут ціхія» Б.Васильева. Дзеянне адбываецца ў сельскай мясцовасці ў маі 1942 года. Камандуе якая размясцілася тут часткай старшына Васков. Салдаты яго толькі п'юць ды гуляюць. Старшына просіць у начальства, каб яму даслалі байцоў «непітушчы». Неўзабаве яго просьба выконваецца. Яму дасылаюць дзяўчат. Аднойчы адна з іх заўважае ў лесе двух немцаў і паведамляе пра гэта старшыне. Ён атрымлівае каманду злавіць ворагаў. На заданне Васков бярэ з сабой пецярых дзяўчат: Жэню Комелькову, Соню Гурвіч, Рыту Осянину, Галю чацвяртак і Лізу Бричкину. Немцаў аказваецца 16. У няроўным баі ўсе дзяўчаты гінуць, але і немцаў засталося ўсяго 4, ды і тых паранены Васков бярэ ў палон.

«У спісах не значыўся»

Многія кнігі пра вайну прысвечаны самому яе пачатку. Напрыклад, раман Б.Васильева «У спісах не значыўся». У Брэсцкую крэпасць у апошнія мірныя дні на службу прыбывае Мікалай Плужников. Немцы штурмуюць крэпасць, пачынаецца вайна. Бо лейтэнант толькі прыбыў у частку, яго яшчэ не паспелі ўнесці ў спісы: ён мог пакінуць месца бою і яго б не палічылі дэзерцірам. Але Плужников застаўся абараняць крэпасць. Тут ён знаходзіць сваё каханне - жыдоўку Міро. Дзяўчына загінула, але Плужников пра гэта ўжо не пазнаў. Лейтэнант змагаўся нават тады, калі застаўся адзін. Немцы ўсё ж ўзялі паміраючага Плужнікава ў палон, яны аддалі яму чэсць ў знак павагі да яго мужнасці.

«Зорка»

Некаторыя кнігі пра вайну апавядаюць пра подзвігі нашых доблесных выведнікаў. Твор «Зорка» Э.Казакевича як раз з іх ліку. Галоўны герой - камандзір разведчыкаў Траўкіна. Яго групе трэба адправіцца ў тыл да ворага, каб высветліць, наколькі той узброены. «Зорка» - гэта пазыўны Траўкіна, які выкарыстоўваўся падчас перадачы радыёграм. Камандзір вядзе сваіх людзей у тыл ворага. Практычна на кожным кроку іх падцікоўвае небяспека. Разведчыкі даведаюцца, што там, дзе яны знаходзяцца, немцы засяродзілі танкавую дывізію. Цяпер хлопцам неабходна перадаць радыёграму ў штаб. Разведгрупа з-за залішняй ўдаласці байца Мамочкина выявіла сябе, немцы наладзілі на іх аблаву. Выведнікам атрымалася перадаць радыёграму, але выйсці жывымі з тылу ворага яны не змаглі.

«Батальёны просяць агню»

Кнігі пра вайну, у якіх апісваюцца знакамітыя бітвы, вельмі каштоўныя не толькі ў мастацкім, але і ў гістарычным плане. Адно з такіх твораў - аповесць Ю.Бондарева «Батальёны просяць агню». Нашым войскам трэба было прарваць абарону каля Днепрова. Задачу гэтую ўсклалі на два батальёна дывізіі палкоўніка Иверзева. Падтрымку агнём ім павінен быў аказваць артылерыйскі полк. Але з-за пастаянных нападаў немцаў яго прыйшлося перакінуць у іншае месца. Батальёны засталіся без падтрымкі, але не здаліся, яны змагаліся да апошняга патрона, і амаль усе салдаты загінулі.

Можна назваць помнікам гераізму рускага народа такія кнігі пра вайну. Водгук практычна кожнага чытача аб падобнай літаратуры заклікае памятаць пра подзвігі тых самаадданых людзей. Бо дзякуючы ім мы зараз жывем.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.atomiyme.com. Theme powered by WordPress.