Адукацыя, Гісторыя
Знешняя палітыка СССР у 20-30 гады 20 стагоддзя
Станаўленне маладога Савецкай дзяржавы праходзіла досыць складана і доўга. Шмат у чым абумоўлена гэта было тым, што міжнародная супольнасць не занадта-то спяшалася прызнаваць яго. У такіх умовах знешняя палітыка СССР у 20-30 гады 20 стагоддзя адрознівалася калянасцю і паслядоўнасцю, бо неабходна было вырашыць нямала праблем.
Асноўныя задачы, якія стаялі перад дыпляматамі
першыя дасягненні
У самым пачатку ХХ стагоддзя адбылося сапраўды знамянальная падзея: СССР дамогся поўнага зняцця гандлёвай блакады, якая вельмі хваравіта ударала па эканоміцы краіны, і без таго моцна саслабленай. Вельмі важную ролю адыграў Дэкрэт аб канцэсія, які быў выдадзены 23 лістапада 1920 года.
У прынцыпе, адразу пасля падпісання ўсіх гандлёвых пагадненняў з Вялікабрытаніяй, кайзераўскай Германіяй і іншымі краінамі, дыпламаты фактычна дамагліся неафіцыйнага прызнання СССР ва ўсім свеце. Афіцыйнае ж расцягнулася з 1924-га па 1933 год. Асабліва ўдалым выдаўся менавіта 1924-ы, калі атрымалася аднавіць адносіны больш чым з трыма дзесяткамі замежных дзяржаў.
Вось такой была знешняя палітыка СССР у 20-30 гады. Коратка кажучы, атрымалася пераарыентаваць гаспадарка на прамысловае напрамак, так як краіна пачала атрымліваць у дастатковай колькасці сыравіну і тэхналогіі.
Першыя савецкія дыпламаты
Першымі міністрамі замежных спраў, дзякуючы якім і стаў магчымы такі прарыў, былі Чачэрын і Літвінаў. Гэтыя бліскучыя дыпламаты, якія атрымалі сваю адукацыю яшчэ ў царскай Расіі, сталі сапраўдным «пуцяводным мостам» паміж маладым СССР і астатнім светам. Імі вялася знешняя палітыка СССР у 20-30 гады 20 стагоддзя.
Новае пагаршэнне адносін
Але знешняя палітыка СССР у 20-30 гады ведала не толькі перамогі. Прыблізна ў пачатку трыццатых гадоў пачаўся новы віток пагаршэння адносін з заходнім светам. На гэты раз падставай стала тое акалічнасць, што ўрад СССР афіцыйна падтрымала нацыянальны рух у Кітаі. З Англіяй ж адносіны былі практычна разарваныя з-за таго, што краіна са спачуваннем ставілася да страйкоўцаў ангельскай рабочым. Дайшло да таго, што лідэры Ватыкана ў адкрытую сталі заклікаць да «Крыжовага паходу» супраць Савецкага Саюза.
Нядзіўна, што знешняя палітыка СССР у 20-30-я гг. XX ст. адрознівалася крайняй асцярогай: нельга было даць ні найменшай падставы для агрэсіі.
Адносіны з нацысцкай Германіяй
Не варта меркаваць, быццам савецкае кіраўніцтва вяло нейкую неадэкватную, неадпаведны часу палітыку. Як раз-такі ўрад СССР адрознівалася ў тыя гады выключным разважнасцю. Так, адразу пасля 1933 г., калі ў Германіі да адзінаасобнай улады прыйшла партыя нацыянал-сацыялістаў, менавіта Савецкі Саюз пачаў актыўна настойваць на стварэнні калектыўнай еўрапейскай сістэмы бяспекі. Усе намаганні дыпламатаў былі традыцыйна праігнараваныя лідэрамі еўрапейскіх дзяржаў.
Спроба прыпынку гітлераўскай агрэсіі
Зразумела, палітычныя сілы ў краіне разумелі, чым усё гэта пагражае, а таму знешняя палітыка СССР у 20-30-я гады стала зноў перажываць сур'ёзныя змены. Пачалася адпраўка тэхнікі і спецыялістаў для проціборства з гітлераўцамі. Так адзначылася шэсце фашызму па Еўропе, прычым лідэры еўрапейскіх дзяржаў гэтаму практычна і не працівіліся.
Далейшае абвастрэнне становішча
Апасенні савецкіх палітыкаў цалкам пацвердзіліся, калі ў 1938 году Гітлер вырабіў «аншлюс» Аўстрыі. У верасні таго ж года прайшла Мюнхенская канферэнцыя, на якой прысутнічалі прадстаўнікі Германіі, Вялікабрытаніі і іншых краін.
Нікога ўжо не здзівіла, што па яе выніках Судзецкая вобласць Чэхаславакіі была аднагалосна аддадзеная пад уладу Трэцяга Рэйху. Савецкі Саюз апынуўся ці ледзь не адзінай краінай, якая ў адкрытую асудзіла факт непрыхаванай агрэсіі Гітлера. Усяго праз год пад яго ўладай аказваецца не толькі ўся Чэхаславакія, але і Польшча.
Становішча ўскладнялася тым, што і на Далёкім Усходзе сітуацыя бесперапынна пагаршалася. У 1938 і 1939 гадах часткі РККА ўступілі ў агнявой кантакт з японскай Квантунскай арміяй. Гэта былі знакамітыя Хасанского і Халкин-Гольское бітвы. Таксама баявыя дзеянні вяліся на мангольскай тэрыторыі. Микадо лічыў, што спадчыннік царскай Расіі ў асобе СССР захаваў усе слабасці свайго папярэдніка, але моцна пралічыўся: Японія пацярпела паражэнне, быўшы вымушана пайсці на значныя тэрытарыяльныя саступкі.
Дыпламатычныя адносіны з Германіяй
Пасля таго як Сталін не менш за тры разы спрабаваў дамовіцца аб стварэнні бяздольнай еўрапейскай сістэмы бяспекі, кіраўніцтва СССР было вымушана наладжваць дыпламатычныя адносіны з нацысцкай Германіяй. У цяперашні час заходнія гісторыкі наперабой спрабуюць пераканаць свет у агрэсіўных намерах Савецкага Саюза, але яго сапраўдная мэта была простай. Краіна спрабавала засцерагчы свае рубяжы ад нападу, вымушана дамаўляючыся з верагодным праціўнікам.
Дагаворы з Рэйхам
У сярэдзіне 1939 г. быў падпісаны Пакт Молатава-Рыбентропа. Па ўмовах сакрэтнай часткі дакумента Германія атрымлівала Заходнюю Польшчу, а СССР даставаліся Фінляндыя, Прыбалтыка, Усходняя Польшча, большая частка цяперашняй Украіны. Нармалізаваць да таго адносіны з Англіяй і Францыяй былі цалкам сапсаваныя.
Назва этапу, гады | Асноўная характарыстыка |
Першасны этап, 1922-1933 гады. Пастаянныя спробы прарыву міжнароднай блакады. | У асноўным уся палітыка засяроджвалася на тым, каб падняць прэстыж СССР у вачах заходніх краін. Адносіны з Германіяй на той перыяд былі хутчэй дружалюбнымі, бо з яе дапамогай кіраўніцтва краіны спадзявалася супрацьстаяць Англіі і Францыі. |
«Эра пацыфізму», 1933-1939 гады. | Савецкая знешняя палітыка пачала маштабную пераарыентацыю, узяўшы курс на ўсталяванне нармальных адносін з лідэрамі заходніх дзяржаў. Стаўленне да Гітлера - насцярожанае, неаднаразовыя спробы стварэння еўрапейскай сістэмы бяспекі. |
Трэці этап, крызіс міжнародных адносін, 1939-1940 гады. | Пацярпеўшы няўдачу ў спробах нармальна дамовіцца з Францыяй і Англіяй, палітыкі СССР пачалі новае збліжэнне з Германіяй. Міжнародныя адносіны рэзка пагоршыліся пасля Зімовай вайны 1939 года ў Фінляндыі. |
Вось чым характарызавалася знешняя палітыка СССР у 20-30 гады.
Similar articles
Trending Now