Транскрыпцыя - гэта проста!

Пры вывучэнні замежнай мовы вельмі важна выпрацаваць правільнае вымаўленне. Для таго каб дасягнуць гэтага, робяць розныя практыкаванне на завучванне асобных асаблівых гукаў. Таксама дапамагае зносіны з носьбітамі мовы, прагляд фільмаў на ім і многае іншае.

карысная прыдумка

Транскрыпцыя - гэта запіс гучання таго ці іншага слова. Існуе некалькі яе выглядаў:

1. Фанетычная транскрыпцыя. Яе мэта - як мага паўней і дакладней перадаць гучанне замежнага выразы. Для гэтага выкарыстоўваецца мноства спецыяльных значкоў. Мастацтву фанетычнай транскрыпцыі навучаюць лінгвістаў ў ВНУ. Гэта не так лёгка, як здаецца. Бо акрамя вывучэння незвычайных сімвалаў, трэба выпрацаваць навык хутка-хутка запісваць за размаўлялым, зразумець і выкарыстоўваць асноўныя законы фанетыкі. Часцей за ўсё транскрыбцыю выкарыстоўваюць пры даследаванні рэдкіх моў і дыялектаў прафесійныя лінгвісты.

2. Практычная транскрыпцыя - гэта сістэма запісу прыблізнага гучання іншамоўных слоў з выкарыстаннем толькі літар мовы-прымача. З ёй кожны з нас знакам яшчэ са школы. Ангельская транскрыпцыя - гэта запіс гучання слоў і выразаў кірылічнымі літарамі. У дадзеным выпадку не выкарыстоўваюцца спецыяльныя значкі. Таму запіс трохі адрозніваецца ў залежнасці ад таго, якую мову праз які алфавіт транскрыбуюць. Гэта значыць для французскага практычная транскрыпцыя - гэта зусім не тое ж самае, што яна ж для нямецкага або японскага. Але гэта ўсё роўна даволі проста, і карыстацца ёю можа кожны які вывучае замежную мову.

Некаторыя агульныя прынцыпы

Нягледзячы на тое, што практычная транскрыпцыя слоў - гэта вельмі лёгка, існуюць нейкія агульныя правілы:
- варта старацца прыкладную захоўваць гукавы выгляд транскрибируемого словы;
- дапушчальна і нават пажадана перадаваць некаторыя асаблівасці, якія не чуе пры вымаўленні, але бачныя пры напісанні; гэта, напрыклад, падваеньне зычных або нямыя галосныя;
- трэба ўлічваць аналогіі ў мовах, якія ўдзельнічаюць у транскрыпцыі;
- транскрыпцыя - гэта сістэма гукавы запісу, якая выкарыстоўваецца шмат гадоў; за доўгія гады склаліся нейкія традыцыі перадачы тых ці іншых гукаў, варта іх улічваць.

Практычная транскрыпцыя, вядома ж, не так трапна перадае гучанне замежных слоў, як фанетычная, і спачатку вы будзеце рабіць памылкі. Але ўсё гэта справа практыкі. З часам вы абвыкнеце, што «дж» - гэта гучанне літары g, «ай» - i.

А вось яшчэ некалькі правілаў, якія палягчаюць вывучэнне мовы:

- Вядзіце свой рукапісны слоўнічак вывучаных слоў. Проста разлинуйте сшытак на тры слупкі: у першым будзеце пісаць слова на замежнай мове, у другім - пераклад, а ў трэцім - транскрыпцыю.

- Глядзіце фільмы, мульцікі і серыялы на вывучаемай мове. Спачатку з субтытрамі, потым без іх. Калі вы пакуль дрэнна разумееце замежную размова на слых і незнаёмыя фільмы глядзець вам цяжка, пераглядаць свае любімыя, у якіх загадзя ведаеце кожную рэпліку і вокліч. Ваш мозг будзе супастаўляць і запамінаць старыя фразы на новым мове.

- Думайце на вывучаемай мове, марыце на ім або вядзіце свой дзённік. І можаце не баяцца - за памылкі там вам двойку дакладна ніхто не паставіць!

- З'ездзіце ў краіну вывучаемай мовы, лепш у адзіноце. Вы апынецеся ў сітуацыі, калі воляй-няволяй вымушаны будзеце слухаць і разумець замежную мову.